Het is een zomer voor sportliefhebbers. Het EK voetbal en Wimbledon zijn net afgelopen en de Olympische Spelen zijn volop bezig. Ga jij in de zorg ook voor goud? Bij VariantZorg kun je zelf aangeven waar en wanneer je wil werken. Hierdoor is er genoeg tijd voor sporten óf het supporten van je kinderen tijdens hun sport. We spreken met verzorgende 3IG Tiffany: ‘Keihard tegen een bal trappen is de ultieme uitlaatklep’.
Tiffany begon al op vrij jonge leeftijd met fulltime werken, met banen in de administratie en logistiek. ‘Rond mijn dertigste begon het te kriebelen. Mijn gezinsleven was stabiel, alles stond op de rit. Ik wilde eindelijk mijn roeping volgen en een opleiding starten tot verzorgende 3IG. Daarbij helpt het zeker dat de zorg staat te springen om collega’s. Er is altijd werk en baanzekerheid. En wat ben ik blij dat ik mijn hart volgde. Ik wil nooit meer iets anders!’
Cliënten vertroetelen
Na een korte periode in het ziekenhuis koos Tiffany voor de ouderenzorg. ‘Ouderen zijn fantastisch, ik werk met name graag in de pg-zorg. Ik wil de mensen vertroetelen: even lekker insmeren met bodylotion, éven wat langer douchen. Je ziet de mensen genieten en daar doe ik het voor. Ik ben niet de zorg ingegaan om achter de computer te zitten. Koken doe ik ook heel graag, het liefste samen met de cliënten. Komt die blauwe maandag dat ik een koksopleiding volgde ook nog van pas!’
'Ergste al meegemaakt’
Daarnaast vindt de Lekkerkerkse het werken met ouderen heel afwisselend en spannend. ‘Van de ene bewoner krijg je veel liefde, bij de ander moet je het verdienen’, vertelt ze. ‘Soms is er sprake van agressie en is het zoeken naar de juiste benadering. Het vraagt veel van je en dat is juist de uitdaging. Het moet echt in je zitten om dit werk te doen. Soms gebeurt er veel tegelijkertijd en is het aanpoten, zowel fysiek als mentaal. Starten in de zorg in coronatijd was erg leerzaam. Ik heb het ergste al gelijk meegemaakt. Daar word je erg sterk van.’
‘Veel teamgenoten werken ook in de zorg’
Sporten helpt om de dagelijkse zorgen van zich af te zetten. Vanaf haar twaalfde voetbalt Tiffany. Inmiddels vormt ze een hecht team met de meiden van ‘haar’ VV Lekkerkerk. ‘Ik ben wel fanatiek maar speelde nooit op heel hoog niveau. Ik ben weleens gescout door de KNVB maar dat was nog in een tijd dat er geen droog brood te verdienen viel in het damesvoetbal en er wel werd verwacht dat je fulltime beschikbaar was. Vijf dagen per week trainen, het vervoer ernaartoe, naar school… Het was niet te doen. Ik geniet gewoon van het spelletje, samen met mijn teamgenoten. Soms is het passen en meten met het aantal speelsters. Veel werken er ook in de zorg, dus met die weekenddiensten is het soms lastig te plannen. Gelukkig heb ik die zorgen niet want ik plan mijn eigen rooster in.’